اندر حکایت زاییدن گاو به تعداد ۴ قلو

در  استانه ارت  هالیدی!! پس از  هماهنگی با همسر  محترم  تصمیم گرفتیم پسرک رو از  شیر بگیریم . اینطوری بود که شال و کلاه کردیم و دو سه تا ساک به دست و بچه به یک دست دیگه سوار آژانس  شدیم تا بریم خونه خواهرمون دو سه روزی  با کمک عمویی ( همسرش) بچه رو سرگرم کنیم تا کم کم  دفعات شیر  خوردنش  کم بشه و  اماده بشه برای  مرحله اصلی .. میدون پارک با علی قرار داشتم بیاد دنبالمون. هنوز چند تا خیابون رو رد نکره بودیم که علی زنگ زد صمیم! آخ  صمیم  کجایی که گاومون زایید ..! از شمال بهم زنگ زدند که که ما توراهیم !! و فردا کله سحر  میرسیم..من اولش  خندیدم و گفتم  برو چاخان!  برو من راه افتادم زود بیا دنبالمون منتظر  نمونم که ایشون با لحنی  شرم اگین گفتن عزیزم! تو راهن ها...شب  برگردیم خونه خودمون گلی ؟

خلاصه صبا طفلی برای  ناهار  هم تدارکش رو دیده بود و  ما مجبور  شدیم شب  ساعت 12  برگردیم و من تا خود ساعت 3.30 صبح داشتم اثار لکه های  دست یو نا رو از  روی  بوفه و اینه ها پاک میکردم و زیر لب غر میزدم که ادم های  حسابی..الان باید  خبر  بدید؟  زودتر  میگفتین خو!! و بعد هم ساعت 7 به استقبال مهمان های  عزیز رفتیم و پروژه مروژه  از شیر گرفتن کلا تعطیل شد..

اینطوریا بود که روز بعدش  وقتی  دهن پسرک آفت زد و هیچی  جز شیر  نتونست بخوره  من بیشتر نگران شدم و مهمون داری هم نور  علی  نور شد ..یعنی  ساعت 4 ناهار  میخوردیم و ساعت 2 شب شام! من ادم رودر واسی  داری  نیستم ولی  با این وجود که این مهمون ها بسیار برام عزیز بودن و دوست داشتم حتما یک روزی بیان خونمون باز  هم بهشون گفتم که حتما لازم بود زودتر  خبر  می دادید که فرمودند گفتیم اگر شما و مامان جون  نبودید میریم خونه میگیریم!!! و من در  اعماق  این تفکر  هنوز  دارم غور می کنم.

خلاصه ماجرا به همین جا ختم نشد و در  کنار  مهمون داری و  مشکل  دهان پسرک   زد و همون موقع داداشی  اعلام کرد که  فردا دارن خونشون رو عوض  میکنن و جابجا میشن.!!  حالا من از قبل کلی  هماهنگ  کرده بودم با خانمش که عزیزم من حتما میام کمک و دست تنها نمیمونی و نگرا ن نباش و این حرف ها و دیدم نمیشه این طوری دیگه..به مهمون ها گفتم شرمنده..من فردا حتما باید برم منزل برادرم کمک خانمش و براتون ناهار  میذارم و مادر شوهرم هم برنجش رو درست میکنه و  منم بهتون کلید  میدم اومدید منزل زحمت بکشید و خودتون از  خودتون پذیرایی  کنید  و منتظر بودم که اینا آب شن برن تو زمین که خب  سر و مر و گنده موندن روی  زمین!!  و کلید رو هم گرفتن...(برای  اولین بار به کسی جز پدر  ومادر  همسرم کلید دادم)

 میدونین چرا برخورد  جدی  نکردم باهاشون؟

1-       مهمان بودند و قبل از این که بیان خونه من از طرف  امام رضا دعوت شده بودند برن  خونه ایشون..پس دلم نیومد حالا که چند ساله مشهد نیومدن برخورد دور از شان مهمان بشه باهاشون  ... البته  خب شما که غریبه نیستید..من اونقدرها هم  که گفتم خلوص نیت ندارم ا!  یک مقداریش به خاطر ثبت در  تاریخ بود..یعنی  مامان جون این چیزها اصلا یادش  نمیره واز  من  تا سال های سال  به عنوان کسی یاد میشه که با روی  باز از  مهمون های  خونواده شوهر  پذیرایی  کرد و  خم به ابرو نیاورد طفلی! این بخش  به میزان درک خانواده همسر  ارتباط  مستقیم دارد و به همه توصیه نمی شود.

2-       از جایی دور از  مرکز  استان اومده بودند..یک چیزی  تو مایه های  طرقبه خودمون..یعنی  موندم اگر  بد برخورد کنم این ها به خودشون بگیرند و بگن چون از  فلان جا اومده بودیم ما رو تحویل نگرفتن..دلم روا نداد

3-       با مامان جون نقشه کشیدیم که اینا مستقیم برن اونجا ولی  گفتند خونه علی  جان راحت تر  هستیم ومزاحم شما نمیشیم عمه  شیری جان!!! مامان جون هم هی  قربون صدقه من میرفت و می گفت الهی  بمیرم که دو روز  استراحت نداشتی و خلاصه  حسابی  دلداری  می داد و من دلم نمیومد با این همه درک ، باز  هم جفتک پرونی  کنم...

4-       خانومشون یک بار که من چند ساعت رفتم خونشون در  پذیرایی سنگ تمم گذاشت و جبران لازم بود حالا یک ساعت بشه 5 روز ..دیگه مجبوری  بود خواهر!

5-        کلا با مهمون به من هم خوش  میگذره  البته در صورتی که پسرکم مریض  احوال نباشه..

فک کن من شب  قبل  وسط  اسباب  کشی داداشی داشتم تو خونه براشون شام درست میکردم..هر  چی  هم بابا گفت از  بیرون شام میگیرم تو زحمت نکش  به خاطر  گرم شدن دل خانم داداشم گفتم نه..آخه او ن شاهد بود برای  جاری  جون چکار کردم و نخواستم در حقش  تبعیض  بشه..بعد وقتی برگشتیم  تا ساعت 2 بیدار بودم.. صبح زود هم  خورشت رو اماده کردم و  بچه رو گذاشتم مهد و رفتم خونه داداشی و تا خود ساعت 8.30 شب  خونه رو سر و سامون می دادیم..خانم سهیل  خواهر  نداره و  واقعا دست  تنها بود. بعد من رفتم خونه  مامان و دوش  گرفتم و مرتب  شدم و رفتم خونه تا غش  کنم که علی  ازم خواهش  کرد تنهاش  نذارم و بیام بیرون باهاشون وگفت بدون من اصلا خوش  نمی گذره ..جای  شما خالی چالیدره و طرقبه و عنبران این ها رو چرخوندیم و شام هم دلتون نخواد شیشلیک مشهدی رو هم امتحان کردند  و چون قرار بود این ها فردا به سلامتی  حرکت کنند من تا خود 3 صبح بیدار بودم تا اقایون از  پمپ گاز برگردند و از  میزبان که کله صبح میخواد بره سر کار خداحافظی و تشکر  کنند!!فرداش   تو اداره باور  کنید چندبار همه جا دورسرم چرخید و تا خود امروز یک عدد مادر  شوهر و یک عدد جاری  مهربان دارند شام و ناهار  صمیم بانو را تامین میکنند تا خستگی  مهمانداری  از  تنشان در برود...

نه خدایی  ارزش  داشت دیگه..نه؟ مهمان راضی..مادر  شوهرو شوهر  بسیار راضی  و ممنون دار ..داداشی  و همسرش  بسیار تشکر دار! و خداوند هم  انشالله راضی...

پ.ن.

الهی  ریشه هر  چی  دکتر بی سواده کنده شه ( دور  از  جون دوست های باسواد و  پزشک البته).این بچه 4 روز  تموم به خاطر  تجویز  اشتباه  دکتر داروخونه که فرق  آفت و  برفک رو نمی فهمید!! درمانش  بی  اثر بود و وقتی بعد از  تعطیلات  بردم دکتر  خودش، گفت اگر دکتر داروخونه   ژل مناسب رو تجویز  میکرد الان لثه های  بچه خونریزی نداشت..فک کنیید یک دونه روی  زبون تبدیل شده بود به همه دهان و لثهه ا ..دکتر  دولوژل  داد و فرداش  پسرکم بعد از  4 روز تونست کمی  غذا بخوره. نمیدونم چرا نمیتونم بخاطر  این همه سختی  که پسرک کشید دکتر  ناشی رو ببخشم..

الان پسرک خوبه و شکر  خدا کاهش  وزنش  داره  جبران میشه .

پست بعدی  عروسی – دامادی  می باشد